در روز نخست ماه دسامبر ترامپ، جیمز متیس را بهعنوان وزیر دفاع اعلام کرد، اما تردید در مورد وزارت امور خارجه همچنان ادامه داشت. من روز بعد برای مصاحبه وارد برج ترامپ شدم و در لابی دفتر ترامپ، همراه با دادستان کل ایالت و یک سناتور دیگر منتظر ماندم. طبق معمول، رئیسجمهور منتخب از برنامه عقب بود و کسی که باید از دفترش بیرون میآمد کسی نبود جز باب گیتس وزیر دفاع سابق. بعد حدس زدم که گیتس آنجا بود تا برای رکس تیلرسون بهعنوان وزیر انرژی با امور خارجه رایزنی کند، اما گیتس هیچ اشارهای به مأموریت خود نکرد فقط وقتی داشت میرفت با هم خوشوبش کردیم. سرانجام برای جلسهای که فقط یک ساعت طول کشید وارد دفتر ترامپ شدم. راینس پریبس، رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید و بنن (که قرار بود استراتژیست ارشد دولت شود) نیز در جلسه حضور داشتند. ما درباره نقاط حساس و بحرانی جهان، تهدیدات استراتژیک گستردهتر مانند روسیه و چین، تروریسم، و گسترش سلاحهای هستهای صحبت کردیم. من با ماجرای دین اچسون صحبتم را آغاز کردم و برخلاف جلسات قبلیام با ترامپ، این بار بیشتر من صحبت کردم و به سؤالات دیگران پاسخ دادم. تصور میکردم ترامپ با دقت گوش میدهد؛ او هیچ تماس تلفنی نداشت و حرفمان قطع نشد تا وقتی که ایوانکا ترامپ برای سؤال در خصوص یک کسبوکار خانوادگی وارد شد.
من داشتم توضیح میدادم که چرا وزارت امور خارجه به یک انقلاب فرهنگی نیاز دارد تا ابزار مؤثری در سیاست شود که ترامپ پرسید: «حالا داریم درباره وزارت امور خارجه صحبت میکنیم، آیا میتوانی سمت قائممقامی وزارت امور خارجه را بپذیری؟» گفتم که نه، و توضیح دادم که وزارت امور خارجه نمیتواند در آن سطح بهطور موفق اداره شود. بهعلاوه، کار کردن با کسی که میدانستم برای شغلش با او رقابت کردهام، و کسی که شاید فکر کند به یک پیشمرگ نیاز دارد، برایم آسان نبود. در پایان جلسه، ترامپ دستم را در دو دستش گرفت و گفت: «مطمئنم با هم کار خواهیم کرد.»
- پس از آن، پریبس، بنن، و من در یک اتاق کنفرانس کوچک دور هم جمع شدیم. هر دوی آنها گفتند که جلسه «بسیار خوب» پیش رفت، و بنن گفت ترامپ ازلحاظ وسعت و جزئیات بحث، هرگز چیزی مانند این نشنیده بود. با این وجود، آنها اصرار کردند قائممقامی وزارت امور خارجه را قبول کنم و مشخص بود خوشبین نیستند بتوانم پست بالاتر را به دست آورم. مجدد توضیح دادم که چرا قائممقامی برای من شدنی نیست. روز بعد فهمیدم ترامپ میخواهد با تیلرسون برای وزارت امور خارجه صحبت کند و احتمالاً به همین دلیل بود که پریبس و بنن از من خواستند برای قائممقامی نامزد شوم. نه ترامپ و نه دیگران موضوع تأیید سنا را مطرح نکردند. بیشتر نامزدهای ترامپ ممکن بود با مخالفت قابل توجه یا حتی متفقالقول دموکراتها روبهرو شوند. دیدگاههای انزواطلبانه معروف رند پال به این معنا بود که وی برای من مشکل ایجاد میکند، اما چندین سناتور جمهوریخواه (ازجمله جان مک کین، لیندسی گراهام، و کوری گاردنر) به من گفتند که میتوان بر مخالفت پال غلبه کرد. با این وجود، پس از جلسه از برج ترامپ خبری نشد و من متقاعد شدم که شهروندی معمولی باقی میمانم.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.